We sluiten onze ogen en doen alsof het het jaar 2030 is. Er is niets anders dan water om ons heen. Elke dag zien we een prachtige zonsopgang en zonsondergang. Ja, af en toe een beetje misselijk, daar moeten we maar mee leren leven. Kinderen zijn goed opgegroeid en zijn echt zelfstandig. De tijd is rijp om ons helemaal vrij te voelen. Ja, ik weet dat we de vijftig gepasseerd zijn en dit nu eindelijk ervaren, maar hé we hebben al een heel mooi en goed leven achter ons. We waren niet ongelukkig, begrijp me niet verkeerd... Maar dit, dit is next level... We kunnen gaan waar de wind naar toe waait, we kunnen blauw water zien en dolfijnen in de zee.... Wauwie dat klinkt als een geweldig leven voor mij.
Een vrij normale, leuke jongen, geboren in het noorden van Nederland. Als kind begon hij met zijn ouders te varen. Wil je weten hoe hij opgroeide en zijn vrouw ontmoette?
Heel bijzonder meisje geboren op een voormalig eiland in de Zuiderzee. Opgegroeid in een veilig en warm gezin, met een zeilbootje voor de zomer. Natuurlijk wil je meer lezen.
Op zeer jonge leeftijd ontmoetten deze twee elkaar. Het was zeker geen liefde op het eerste gezicht. Maar de liefde groeide. Nu zijn ze dikke maatjes met de nodige meningsverschillen van tijd tot tijd.
De korte versie. We hadden of hebben eigenlijk ons leven, een gemiddeld normaal leven. We zijn best tevreden. De dingen gaan zoals ze gaan. Er komen leuke tijden voorbij, en sommige moeilijke. We hebben onze vrienden en familie, hobby's en andere sociale dingen te doen.
En dan op een dag is er COVID. Combineer dat met een premium fase van onze midlife 'crisis'.... Dan krijg je: "Verandering van koers" en volg je droom. Maar vergeet niet te genieten van elke babystap onderweg.