Zondag breng ik een auto met 4 meiden naar de boot. Op de boot leg ik nogmaals uit wat wel en niet de bedoeling is. Eten koken, ja, spelletjes doen, ja, jongens op de boot, NEE! Nadat we even serieus de belangrijkste zaken hebben besproken laat ik ze vol vertrouwen achter. De boot ligt in de haven, ze gaan niet varen en de havenmeester is op de hoogte. Dinsdagavond zal Carla ze weer ophalen. Uiteindelijk hebben ze het geweldig gehad. Lekker Lemmer in geweest, patatje halen, ijsje eten, boodschappen doen, knakworsten opwarmen. Dit is voor herhaling vatbaar!
Donderdag, Koningsdag. We gaan met het gezin en Sammie de kat vroeg in de auto naar Linde. We hebben met vrienden in Lemmer afgesproken om van Koningsdag te genieten. Maar voordat ze welkom zijn, moeten we de boot nog wel weer voorzien van de nodige eten en drinkenswaar. Voor de winter alles eruit dus nu zullen we toch echt eerst inkopen moeten doen. Om een uur of 9 zijn we in Lemmer en gaat Carla inkopen doen bij de Lidl. Het is zoveel dat ze hulp krijgt van de filiaalmanager bij het inladen bij de kassa…. Maar ja, dan is de boot tenminste ook weer voorzien van alle basisbenodigdheden.
Als alles in de boot een plekje heeft gekregen, zijn onze vrienden er en gaan we Lemmer in. Lekker op het terras zitten, cocktail drinken, borrelhapje… “wat hebben we het toch slecht”. Nadat we ’s avonds weer met elkaar op de boot zijn, gaan we weer heerlijk in de boot slapen. Deze winter hebben we de oude dunne matrassen vervangen door dikke matrassen die we thuis nog hadden. Wat slaapt het heerlijk in de kooi.
De volgende morgen gaat Carla vroeg vanaf de boot naar Alkmaar voor het werk. Ik blijf met de meiden op de boot en doe wat kleine klusjes. Ook moeten we nog even vers brood hebben dus wandelen Froukje en ik lekker Lemmer weer in. Wat is dit ook weer heerlijk zo met elkaar. Als Carla weer terug is aan het einde van de dag begint onze vakantie echt. We hebben een week vrij.
Toen we Casper de motorboot nog hadden, spraken we in het voorjaar vaak af met mijn schoonzus en zwager. Ze hebben een LM-zeilboot die in Heeg ligt. Vorig jaar hadden we in het voorjaar geen boot, maar nu we Linde hebben, is het wel weer leuk om met elkaar af te spreken. Omdat we bewust een zeilboot hebben gezocht die max 1,65m diep ligt, kunnen we gelukkig nog steeds Friesland in. Casper lag echter 1,10m diep dus we meten wel uitzoeken waar we voortaan kunnen afspreken. De LM ligt ongeveer 80cm diep, dus die kan “overal” komen.
We spreken af om in Jansleat bij Langweer een plekje te zoeken. We vertrekken zaterdag vroeg uit de haven richting de Margrietsluis bij Lemmer. Het is weer even wennen om te varen. Als we bij de sluis aankomen stap ik over mijn VHF-schaamte heen en roep de sluis op met de marifoon. VHF-schaamte is het gevoel dat je publiekelijk via de marifoon een oproep doet. Je wilt geen fout maken, iedereen kan meeluisteren. VHF-schaamte hebben veel mensen en gaat alleen over als je vaak de marifoon gebruikt.
Zo dat heb ik in 2023 ook weer gedaan, die schaamte is verdwenen als sneeuw voor de zon. Nadat we 20 minuten hebben gewacht gaat de sluis open en gaan er heel veel boten richting het IJsselmeer. Wij gaan als enige zeilboot juist Friesland in, tegendraads schutten noemen we dat. Lekker relaxed, geen andere boten, alleen wij. Totdat we via de marifoon horen dat er nog een vrachtschip aankomt waar de sluis op gaat wachten. Als we voorin de sluis liggen, liggen we daar lekker in het zonnetje te wachten totdat het vrachtschip langzaam de sluis invaart. Op de AIS zien we dat hij 110 meter lang is en 11 meter breed…. Hij is bijna even breed als onze boot lang is…. Indrukwekkend als dat achter je tussen de sluismuren op je afkomt. Maar ik kan niet anders zeggen dan dat de schipper alles heel rustig deed en wij ons geen moment onveilig hebben gevoelt. Nadat de deuren dichtgaan, gaan we 30 cm naar beneden en gaan de deuren van de sluis open en de brug omhoog. We kunnen Friesland in. Aan de andere kant is het wel heel wat drukker. Al slalommend gaan we de wachtende schepen voorbij en varen we de Brekken op. Bij Spannenburg roep ik via de marifoon de brugwachter op en inderdaad, de VHF schaamte is voorbij. Na deze brug varen we het Koefordermeer op en op het einde gaan we stuurboord richting Jansleat. Op de kaart staat dat het diep genoeg is, maar ik minder toch maar vaart om zeker te weten dat we niet vastvaren. Rustig varend naderen we een mooie steiger in het vlakke land van Friesland en leggen we aan. Onderweg is me opgevallen dat de wind er van richting varieerde. Nu liggen we stil, ik kijk naar de vlag en zie dat deze strak 1 kant op wijst. De windmeter geeft echter allerlei verschillende richtingen weer. Dat klopt niet.
Carla pakt de verrekijker en kijkt naar de top van de mast, dit is 18 meter boven het water, dus met het blote oog heeft het weinig zin om naar boven te kijken. Daar ergens moet een windvaan zijn die de snelheid meet en de richting aangeeft. Ja, we zien hem, maar het lijkt alsof hij kapot is, er mist iets… OK, tja.. wat nu? Ik bedenk me dat ik ergens in de boot een reserve windvaan heb gezien. Na wat luiken open en dicht te doen, vind ik wat ik zocht. Ok, we hebben een reserve windvaan, maar ja die zit nu nog niet bovenop de mast. Er zit niets anders op dan morgen de mast in te klimmen. Nu varen er te veel boten langs waardoor Linde vaak heen en weer schut. Om dan 18 meter de lucht in te gaan, zie ik niet zitten. Morgenvroeg voordat de bruggen worden bedient is het rustig en kunnen we dit klusje klaren.
Er zijn nog geen reacties op dit bericht. Voel je vrij om een reactie op dit bericht achter te laten.
English
Uw reactie