Nou, ik dwong Roelof om iets over zijn geschiedenis te vertellen. Dus dat moet ik zelf ook doen.
Samen met mijn vader, moeder en grote zus woonde ik in een piepklein huisje in Den Oever. Voor Nederlandse zeilers een bekende plek, want het is een van de twee plaatsen waar je de Afsluitdijk door kunt van het IJsselmeer naar de Waddenzee, of andersom natuurlijk. Den Oever is een klein dorp op het voormalige eiland Wieringen. Tussen 1927 en 1932 werd de afsluitdijk en de Wieringenmeerpolder aangelegd. Dit was het einde van de Zuiderzee en het einde van het eiland Wieringen.
Er is een reden waarom ik niet zeg, ik ben opgegroeid in Den Oever. Omdat ik op Wieringen ben opgegroeid. Hoe komt dat? Nou eigenlijk had ik twee woningen. De beste vrienden van mijn ouders bezaten en woonden op een jachthaven in Westerland, aan de andere kant van Wieringen. Zomer en winter gingen we daar bijna elk weekend heen, of ze kwamen naar ons toe. Mijn vader hielp zijn vriend met van alles en nog wat.
Toen ik 2 jaar oud was kochten mijn ouders een klein (7 meter) zeilbootje. Onze thuishaven was natuurlijk in Westerland. Tijdens vakanties en zomerweekenden woonden we op de boot. Mijn vader ging vanaf de boot naar zijn werk, terwijl mijn moeder toekeek hoe ik in het water viel. Soms gebeurde dat meerdere keren per dag. Als kind was ik dus gewend om altijd een zwemvest te dragen 😊. In die tijd leerden wij (mijn zus, en de dochters van de vrienden van mijn ouders): roeien, zwemmen, zeilen, schaatsen, surfen, verkennen enz.
Als ik thuis was (het echte huis) vond ik het leuk om de Waddenzee te bekijken. Voor mij was het 2 minuten lopen naar de dijk waar ik de Afsluitdijk kon zien en een stukje van het Ijsselmeer en de Waddenzee natuurlijk. Bij helder weer kon ik ook Den Helder en Texel zien. Ik vond het uitzicht prachtig, maar ik vond het leuker om de modder van het Wad te bekijken. Op blote voeten, of een paar oude schoenen, liep ik door de modder. En ja, elke keer mopperde mijn moeder als ik thuiskwam met die vieze geur.
Ik durf te zeggen: Ik heb de mooiste jeugd gehad die je je kunt wensen. Niet alleen omdat ik deels op een jachthaven ben opgegroeid en overal water om me heen had, maar ook omdat ik geweldige ouders had. De beste die je kunt hebben. Helaas zijn ze allebei op jonge leeftijd overleden. Ergens voel ik de behoefte om jullie te vertellen hoe geweldig ze waren. Ze gaven ons alle liefde die ze hadden, leerden ons onze eigen beslissingen te nemen en waren altijd behulpzaam. En natuurlijk hadden we onze ruzies en meningsverschillen, maar geen grote dingen.
Toen ik 16 was mocht ik van mijn ouders naar school in Apeldoorn. Ik moest dus uit huis en woonde zo'n 200 kilometer van mijn veilige thuis vandaan... een moeilijke maar ook mooie tijd. Ik woonde in een pension, ze zorgden goed voor me.
Helaas had mijn vader een hartaandoening en kon hij de boot niet meer onderhouden. Dus toen ik 20 jaar oud was, hebben ze hem verkocht. Ondertussen leerde ik Roelof kennen, dus ik zat alweer op het water. Alleen nu op een motorboot.... Mmm een nieuwe ervaring.
Wil je meer weten over Roelof? Lees meer Roelof. En of wil je meer lezen over hoe we elkaar ontmoet hebben en hoe we samenwoonden? Lees meer Over ons.
Kortom, mijn leven in het kort: Wieringen, Den Oever, wedstrijdzwemmen, fluit/piccolo, Lagere - Middelbare - Technische School Autotechniek, Schademanager, Software voor Schadeherstelbedrijven, Schade-expert Automotive.
Een vrij normale, leuke jongen, geboren in het noorden van Nederland. Als kind begon hij met zijn ouders te varen. Wil je weten hoe hij opgroeide en zijn vrouw ontmoette?
Heel bijzonder meisje geboren op een voormalig eiland in de Zuiderzee. Opgegroeid in een veilig en warm gezin, met een zeilbootje voor de zomer. Natuurlijk wil je meer lezen.
Op zeer jonge leeftijd ontmoetten deze twee elkaar. Het was zeker geen liefde op het eerste gezicht. Maar de liefde groeide. Nu zijn ze dikke maatjes met de nodige meningsverschillen van tijd tot tijd.
English